Rejs

Na tratwie smutku płynę do Ciebie.
Wiatr bólu w żagiel cierpienia dmie.
Grom nienawiści skrzy na niebie,
A krwawe fale niosą mnie.

Pokory prądy tnę wiosłem grzechu.
Za chmurą kpiny skrył się Bóg.
Pieśń Mroku słyszę w serca echu-
-To dusza trąbi w śmierci róg.

Za horyzontem zostawiam życie,
Materię topię w morzu krwi.
Z rozkoszą kąpie się w Niebycie-
-Tu moja Wolność. Tu nie ma nic.

autor

Tristia

Dodano: 2007-06-03 00:30:17

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie