Rejs
dla Ciebie
Płyniesz po bezkresie życia
fale rzucają tobą w różne strony
żaglem miotają uczucia
często sprzeczne
to boli
piecze tak
jak przypalany płat mózgu
nie chcesz już myśleć
wciąż do tego wracasz
wspominasz, drążysz, rozdzierasz szaty
chcesz poczuć jeszcze raz
chociaż krwawisz
dajesz radę
podnosisz się z klęczek
nabierasz powietrza
żagiel działa
choć porozrywany
połatany jak znoszone palto
przetrwał kolejną burzę
daje nadzieję na jutro
gna twoją łódkę na nieznane wody
do kolejnych wysp
w cudowną przyszłość
bądź odważny
nie lękaj się
1 lutego 2009 r.
autor
Alodia
Dodano: 2009-02-01 17:36:43
Ten wiersz przeczytano 838 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Kolejna próba i musi się udac Zycie nie lubi postojów
i za długiego zastanawiania sie...Trzeba podnieść sie
z kleczek i iść, ale do przodu, ku lepszej
przyszłości.
Ładny wiersz, ciekawi mnie do kogo kierujesz słowa
wiersza. Bo jak do byłego to na pewno te słowa by go
zraniły, moze do przyjaciela więc na pewno bedą
pocieszeniem.
bądź uważna, staraj się być szczęśliwą. Pozdrawiam
Wiiersz optymistyczny i dobry. Iść odważnie przez
życie mimo upadków i przeciwności, nie lekać się, to
ważne przesłanie do jakiego zachęcał sam nasz papież.
Tak, nie należy się bać, zawsze z nadzieją gdzieś
dopłyniemy, może do szczęścia.
Ileż wspólnego ma żagiel i człowiek w cierpieniu. A
nuż, niech odnajdzie owe wyspy, niech ta burza zmieni
się na spokojne wody. Ładny wiersz, pozdrawiam./+/
mądre przeslanie, iść odważnie podnosząc sie z klęczek
z nadzieją na lepsze jutro, tylko że sama nadzieja nie
wystarczy..
Oj tak życie to prawdziwy rejs, autorka bardzo dobrze
to zobrazowała i przekazała szczerą prawdę. Pięknie
napisany wiersz.
Ostatnie dwa wersy są bardzo ważne... Odważnie przez
życie...
Ileż to razy w życiu musi człowiek z kolan się znowu
podnosić na nogi,ale jak to przysłowie mówi-łatwiej
upaść,ale dlaczego upadłem?A więc siły by iść dalej
same wrócą..powodzenia
Warto skorzystać z mądrego przesłania twojego wiersza.
A tak trudno czasem uwierzyć i podnieść się z klęczek.
Nie lękaj się! Ta puenta jest najistotniejsza w
wierszu. Przeczytałam wiersz z przyjemnością.
trzeba dużo siły, by się podnieścć, dobry wiersz
hmm... rady ,które warto zastosować w życiu ,bo ono
nie zawsze proste ,nieraz rzuca na kolana .. wielką
sztuką jest podnieść się i iść dalej...Ciekawy wiersz
na takich połatanych żaglach najdalej można dopłynąć:)