Relacje DM XLIII dzieciaki po...
Relacje DM Odsłona XLIII "Dzieciaki po siedemdziesiątce" /improwizacja/ Wspaniałym dziewczynom i chłopakom, potrafiącym razem śmiać się i płakać :*
obdarzeni dziećmi
pozostajemy dziećmi
obdarzeni sobą
stajemy się sobą - bardziej
pogubieni
w zakamarkach życia
żyjemy jego pełnią
i kochamy - potrafimy
znów uśmiechnięty
ze łzami w oczach
zasnę przy tobie
w tobie
autor
G72A
Dodano: 2010-09-03 00:00:37
Ten wiersz przeczytano 441 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
obdarzeni dziećmi
pozostajemy dziećmi
obdarzeni sobą
stajemy się sobą - bardziej
pogubieni.......
Bardzo podoba mi się podejście do tematu, bo dzieciaki
a nie "zdziecinniali", znają wartość życia i potrafią
docenić witaliną siłę miłości. Pozdrawiam:)
Celne spostrzeżenia. Może dorosną po setce :)
Bo w każdym jest wiele z dziecka i nieważne ile ma się
lat, ważne na ile się czuje:)
bo szczęście to odnaleźć się w sobie i w kimś
Pozdrowienia:)
Tyle doświadczeń i niepowodzeń, radości i smutków
razem i osobno., ale zawsze jednak dzieci, w środku
bardzo młodzi i często w swoich potomnych zakochani.
Lecz nie tylko.
Świetne i z dwuznacznym zakończeniem,he,he
Zawsze zostaje nam coś z dziecka, a miłość mimo
wszystko pozwala patrzeć na świat przez różowe okulary
:)
Bardzo podoba mi się wiersz a najbardziej tytuł :-)
Nie przyzwalajmy na starość, na ile sił starczy :-)
Krótko ale wymownie i na temat, a to zawsze cenię. :)
żyjemy nie dla siebie, lecz dla innych...bez miłości
życie straciłoby sens