renesans

palce dłoni w pięść zaciśnięte
gest: siła przetrwania
z gruzowiska przebita na szczycie
ogromne zwycięstwo
ciężar zrzucony

resztką sił wypełzam- to cud
bo podnieść się
prawa nie miałem żadnego
wykończony wielce
podnoszę się w radości
sił brak by krzyczeć
by weselić się

spluwam resztą pyłu w gruz
pogodzon dziś z przeszłością
narodzony na nowo
spoglądam w słońce pijąc ciałem ciepło
przeżyłem
choć nikt nie przybiegł z pomocą
przetrwałem
choć odkopać musiałem włanymi rękoma
gruz co z życia pozostał

brnąłem ku odrodzeniu
za kropką blasku
prowadziła mnie wyżej i wyżej
bym znowu mógł żyć

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2010-01-07 11:40:40

Ten wiersz przeczytano 1289 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie