Resztki życia

W środku nocy
Stojąc przy oknie w koszuli
O tak oczywistym i niedawnym zapachu
Wypalam całkiem niedbale ostatnie cząstki życia
Ostatnie resztki siebie

A potem
Całkiem poważnie
Błądzę po kartce czarnym długopisem
Treść właściwie jest abstrakcją
Jak te dni, miesiące, sekundy

To życie trzeba osłodzić
Być może w sposób banalny
Bo bardziej gorzkie być już nie może
Nie może.

oczywiście że nie ma miłości

autor

nielegalny

Napisany: 2007-04-11 Dodano: 2007-04-12 23:20:01

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie