romantycznie

Słuchaj dzieweczko!
Ona nie słucha...
Czy to bije znów źródełeczko,
Czy wracają uczucia?

Słuchaj, ach słuchaj!
Ja jej podpowiem.
Tu jest ten ruczaj,
Zna pewną historię...

O tem jak chłopak
Pokochał dziewczynę...
I tak ją kochał,
Pewny, że nie zginie...

Nastała wojna!
Och, jaka straszna!
Śmierć czując sie wolna
Wkroczyła do miasta!

Zbierała plony
Z lewa i prawa.
Chłopiec był zakochany,
Nie obchodziła go ta sprawa.

Lecz przyszła i na niego kolej,
Spojrzał w śmierci oczy
Całkiem rozwścieczone...
Śmiech zewsząd się roztoczył!

To śmierć się śmiała
Z tych młodych miłości,
Lecz gdy przestała
Nabrała litości...

Oszczędziła jego i ją
Na wsze czasy
By swoją miłością
Wspierali przodków naszych...

Tak teraz tu stoi
Ten pomnik wspaniały
By historię przypomnieć,
Co ludzia zapomniały...

***

Słuchaj, dziewczyno!
Ale ona już nie słucha...
Wybrała samotność,
Może ona ją udobrucha...

autor

Ciaku

Dodano: 2009-07-14 22:45:15

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie