Romantyk naszych czasów

Zastanawiem się czasem co tkwi w człowieku który sam siebie nazywa romantykiem w XXI wieku

Inni ludzie epoki
Przyglądają mu się z boku
Nawet nie próbują pojąc
Co tkwi w głowy środku

Ona sam wiecznie zagubiony
Może zamyślony i dziwny
Ale sam takim się stwarza
Bo chce być innym

Wznieść się ponad ludzi teraźniejszych
Stanąć na szytach granic wyobraźni
I chociaż może dziwi cię to strasznie
On sam se sobą czuje się najraźniej

Chociaż samotność co dzień mu doskwiera
Właściwie wcale nie chce kogoś z boku
Pełen sprzeczności co wieczór umiera
W niezrozumiałych swych myśli obłoku

On woli z boku usiąść niezauważony
Targany myśli szlonych przypływem
Na ludzi patrzeć, cieszyć się w duchu
że on umie czuć, oni - tylko widzieć

Jestem romantykiem naszych czasów

autor

Ciri123

Dodano: 2008-09-02 21:52:45

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie