rosa pocałunków

Obudzona porannym brzaskiem, otulona ciepłym kocem,
otwieram oczy, by dojrzeć światło dzienne.
Nie dostrzegam nic prócz ciszy, która nastraja się wokół mnie,
lekkiego powiewu wiatru za oknem, który uspokaja mnie,
ostrych promieni słońca i koncertu porannych śpiewaków,które budzą mnie do życia.

Widzę siebie samą ...

Ty pochylony nade mną osładzasz mi dzień.
Budzisz mnie swoim dotykiem,
pocałunkami w nieskończoność rozpalasz mnie jeszcze bardziej.

Twoje pocałunki są takie lekkie jak wata,mokre jak poranna rosa,
w której mogę się przejrzeć,by dojrzeć owoce milości...
Ta rosa jest dla mnie wszystkim-
słodyczą i troskami.
W swym porannym blasku pogłębia mnie w słodyczy twojej...............

autor

dzika roza

Dodano: 2004-09-26 08:01:36

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie