róża

stoję
z białą różą w dłoni
nieruchomo

patrzę
prosto w Twoje
oczy

czemu?
wiesz
ja też

przypinam ją do serca
tulę zapach jej
przykrywam przed mrozem
ludzkich złych serc

grzeję ciepłem uczuć
głaskam nostalgii wspomnieniem
czego nie rozumiesz?
wciąż nie wiem

odpowiedz

proszę

tylko proszę odpowiedz w kolorze
bo niemrawych zabarwień jakoś nie znoszę

a ja

w uścisku dłoni
może w bólu serca
wyhoduję nową różę
aby były dwie

sobie zostawię tą pierwszą
w serce wpiętą
a drugą okryję barwą mych snów

wymówię miłości zaklęcie
okryję tęczą barw
a kiedy wreszcie ożyje
powiem: czerwoną się stań

ta czerwona róża jest dla Ciebie
przyjmij ją
proszę

autor

Emilia Szumiło

Napisany: 2005-10-06 Dodano: 2006-05-03 18:44:39

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie