Róża i cierń.

Nie wiem komu to dedykować. Więc jest bez dedykacji.

Róża i cierń.
Dwa przeciwieństwa,
róża to odwaga i delikatność
zarazem.
Cierń to srogość i zło.
Dziewczyna i chłopak.
Nie wiedzieli, że coś ich
połaczyło.
Bo to była wielka miłość.
Chłopak ranił dziewczyne,
jak cierń ranił różę.
Rany te były głebokie
i srogie.
Gdy kiedyś zrozumieli
że kochaja się.
Byli ze sobą w każdy
dzień i każdą nocą.
Bo ta miłość która
połączyła ich.
Była wielką mocą i
prawdziwą radością.
Lecz coś ich rozłaczyło.
Była to siła rodziców.
Pisali listy do siebie nawzajem.
Gdy postanowili uciec i
zabić się w imię miłości.
Gdy to uczynili.
Ludzie zrozumieli, że
nie było nigdy piękniejszej
miłosci.
Miłości dla której oni
woleli się zabić.

autor

PATI

Napisany: 2006-09-26 Dodano: 2006-09-26 19:45:38

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie