Rozczarowanie

Bardzo wymowna, prawdziwa refleksja, z uznaniem
pozdrawiam ciepło.

Wymownie o rozczarowaniu...
Ciekawy, refleksyjny wiersz!

Serdeczności przesyłam

Gdy bliscy ludzie nie zawodzą, z resztą da się jakoś
poradzić...
Pozdrawiam :)

Ładny refleksyjny wiersz. Pozdrawiam

Nie oczekuj wiele, to się nie rozczarujesz, to odkrył
jeden z francuskich filozofów w XVIII wieku, nie
pamiętam który.
Pozdrawiam

Wiele razy zastanawiałam się, dlaczego odczuwamy
rozczarowanie. Wymyśliłam dobrze lub nie, że w
oczekiwaniu jest dualizm. Z jednej strony nadzieja i
to jest dobre, a z drugiej roszczenie i to jest złe.
Jeśli mamy w sobie nadzieję, to też musimy mieć w
sobie cierpliwość, która jest wystawiana na próbę.
Jeśli mamy w sobie roszczenie, to odczuwamy
rozczarowanie, ból, smutek i przygnębienie. Ważne jest
więc mądrze wybrać punkt odniesienia. Nadzieja jest
nagradzana, ale wymaga czasu. Roszczenie spisane jest
na niepowodzenie. To coś na siłę, ponieważ w dalszej
perspektywie, nie wychodzi na dobre. Trzeba puścić i
dać temu odejść, aby lepsze mogło przyjść w to
miejsce, ponieważ życie nie znosi pustki. Tak więc
tylko w nadziei szansa i powodzenie.

Życzę, aby wszystko pomyślnie się poukładało. WIRA
NADZIEJA MIŁOŚĆ - ;-)

rzeczywiście- rozczarowanie to przejmujące doznanie.

Utwór jest głębokim rozczarowaniem, nie do opisania
słowami. Wywołuje refleksję nad zdolnością człowieka
do zawodzenia i wywołuje wrażenie intensywności tych
uczuć. Życiowa rada jest prosta: wybierajmy tylko
tych, którzy nie zawodzą, ale czy to możliwe?

Tak wiele potrafimy, tylko.bysmy potrafili to
wykorzystać.