rozejdziemy się z latawcami w tle

Dzięki, Damahielu, za czytanie :)

ciekawe. pozdrawiam tylko bez wrażenia natrętnego
rzeźba nabiera życia

Dziękuję Wam za czytania i komentarze. :)

ja też od dawna już mówię, że Twoje teksty powinni
czytać na stronach książek, a nie tylko tutaj... :(
PS...ale może i to się odmieni :)

Jesienny Pan nie chciał spotkać się nawet z
najmilszymi koleżankami, kolegami minionych lat.
Zapewniał, że chce mieć wszystkich w pamięci takich z
wtedy - grawerowanych młodością.
Do wczoraj mnie przekonał.
Po przeczytaniu Twojego wiersza jestem w rozterce.
/że wiersz wysoko, nie muszę dodawać :)/
Pozdrawiam, Elu :)

Podpisuję się pod komentarzem Wandy Kosmy :-)

pół wieku temu też byłem latawcem -
latałem od pierwszego po siódme niebo,
teraz w hangarze na najniższej stawce
nie frunę a ledwo lezę za swoją potrzebą..

Dzięki, Nel-ko:)

spotkanie po latach budzi całą masę wspomnień i
skojarzeń:)ładnie:):)

Karmarg, wszyscy się tutaj uczymy. Tyle jeszcze
umiejętności chciałabym posiąść. Nie wiem, czy dążę -
za młodymi, którzy potrafią w tym zakresie znacznie
więcej ode mnie :)

co można napisać pod tym bardzo dobrym tekstem
...podoba się nie wystarczy ....jestem pod wrażeniem
tak ich umiejętności w przekazywaniu swych myśli
:-)tylko uczyć się( to do mnie)
pozdrawiam:-)

andrew, jak tak śmieli rozebrać? Niewybaczalne :)
Pozdrawiam :)

fascynujący przekaz...też się spotykałem z różnych
okazji w "Między mostami", ale zburzyli knajpę:(...za
to cofnęła się amnezja:) pozdrawiam

Tym bardziej super:))

Urodziny, Celinko :) Z udziałem osób, z którymi od
podstawówki ... :)