Rozliczenie z przeszłością

W pięknym stylu się rozliczasz z samym sobą... jakby
tak wszyscy potrafili.

nie każdy potrafi przyznać się do błędu. Ślicznie
opisane rozliczenie...

Ujmę to tylko tak...niech spełni się to na co (kiedyś)
czasu zabrakło...z uśmiechem:)

Sumienie właściwie ukształtowane-będzie krzyczeć lecz
tez wybaczy!

Oddycham,czując jak chemia smakuje...Tak,tylko to
sumienie,gdyby mogło nie grac w duszy wieczorami.

Wiersz bardzo wyrazisty, skłania do refleksji. Ważne,
że potrafimy się przyznać do własnych błędów, ale
najważniejsze, by podejmować próby naprawy...

masz wigor facem potrafisz sie przyznac czysto sie
czyta twoje wiersze sa swiete

Lekkość wiersza jest powalająca! Wiersz choć bardzo
smutny jest świetny i warty przeczytania, gdyż
sumienie jest czymś bardzo ważnym w życiu człowieka.
Jeszcze raz brawo.

Podobno "nie ma nic trudnego dla tego kto
kocha...",każdy z nas popełnia błędy,ale trudno jest
się przyznać do ich popełnienie...wiersz ładny, ale
smutny.Niestety tego co zrobiliśmy nie da się
zmienić...ale można jedynie błędy naprawić;)

Sumienie zawsze mniej lub bardziej będzie pukało...
jednak na słowa: "przez własną głupotę..." stać
niewielu. A to bardzo częsta przyczyna: nie
zachłanność lub temu podobne a zwykła głupota (czasem
nawet tylko chwilowa) :)

Interesujący wiersz, smutna samokrytyka. Ważne, że
zauważasz błędy, w przyszłości staraj się ich nie
popełniać. Sumienia każdego z nas rozlicza.

Wiersz jest prośbą między wierszami o szanse Bardzo
pięknie i wrażliwym sercem napisany Dobry

Każde rozliczenie z przeszłością budzi niedosyt...

wiersz ciekawy pełen niepokoju ...ciekawy)))

Lucyna ma racje sumienie meczy przedewszystkim z
powodu nie wypowiedzianych slow i dokonca zludzonych
nadzieji a moze i nie;)
ladny wiersz plus