Rozmarzony Brak.

Pomiędzy moją fizycznością
a osobą,którą kochasz
zawieszam spójne sny,
dziwaczne dewiacje słów
ubogich.

Ciągle słyszę szelest
rozdzieranej koszuli,
śnieg uderzający o kości policzkowe,
dosyc wrednie,

chciał mnie odtrącic
od Ciebie,
ten upał niechciany,
topniejąca czekolada
w zaawansowanych
stanach
żądzę chowam w kieszeń,
ultimatum z cienkich nitek.

Zbyt daleko jestem,aby
dotknąc nieba,
polec w nieprawdziwych
chmurach.
Jak niechciana kobieta
w snach starca
i młodzieńca
skonam wraz ze brzaskiem
dnia.

autor

Hekate

Napisany: 2009-04-06 Dodano: 2009-04-06 23:11:54

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie