ROZMOWA

Juz prawie rok minął od dnia kiedy Cię straciłam,
Byłeś maleńkim ziarenkiem wielkości groszku
Ale dla mnie ważnym jak mało co na tym wielkim świecie
Nagle się pojawiłeś, byłeś wielką radością i szczęściem
Już widziałam jak rośniesz, śmiejesz się i płaczesz gdy coś Ci się nie spodoba
A tu nagle nadszedł ból i problem abyś mógł być ze mną
Była nadzieja i łzy, które nie były w stanie cokolwiek zrobić
Silniejsza była wola Pana, który zapragnął abyś nadal był w gronie Jego Aniołków
Teraz siedzisz na puchatej chmurce, jest Ci cieplutko
Spoglądasz z góry, opiekujesz się mną
Słyszę nieraz Twój śmiech jak broisz z innymi
Widzę Cię w mych snach
Ale gdy się budzę Ciebie nie ma, przeszywa mnie żal i smutek
Najchętniej nie budziłabym się z tego snu
Wtedy gdy byłeś tatuś Cię nie chciał bo odszedł juz Go nie ma
A teraz pojawił się ktoś inny
Kogo kocham
Bardzo bym chciała abyś zeskoczył Aniołku z tej chmurki do nas i wypełnił pustkę
Coraz mocniej pragnę Cię tulić
Chwalić się jakim jesteś cudownym bobaskiem
Ale czy ten tatuś Ciebie chce?
Czy chciałby dać cząstkę siebie?
Jest daleko i tęsknię a z Tobą byłoby łatwiej
Odwiedzali byśmy Go, gdy musiałby pracować
Bylibyśmy szczęśliwą rodzinkom
Po swojemu mówiłbyś jak bardzo Go kochamy

Aniołku!! proszę wróć!!

autor

jolka-polka1

Napisany: 2006-04-09 Dodano: 2006-04-11 20:09:37

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie