Rozmowa z Medrcem (cz I)

-kochalas?
-zawsze kochalam...

-kochasz teraz?
-niczego teraz nie kocham.

-nie da sie niczego nie kochac.
-masz racje, Medrcu, kocham lasy, kocham samotnosc, kocham szum fal i drzew, rozgrzany piasek...

-a jego kochasz?
-to on mnie zawiodl.

-przeciez istnieje wybaczenie.
-to on nie chce przebaczyc mi.

-bedziesz kiedys jeszcze kochac?
-nie potrzebuje tego wiecej. rozkocham w sobie lasy, rozkocham fale i drzewa, rozkocham piasek. a samotnosc wtedy sama mnie pokocha.

-nie chcesz chyba powiedziec, ze...
-tak, Medrcu... tak, wlasnie to...

autor

Pratyhara

Dodano: 2008-01-21 00:16:41

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie