rozmowa z niedoszłym samobójcą.

patrzę w twoją stronę,
piękne twe oczy łzami przepełnione.

na ustach smutek się rysuje,
a wyraz twarzy w moje serce kłuje.

nie będe cię pocieszać,
nie ja tu od tego by szczęście wskrzeszać.

spoglądasz z nieufnością,
a czy to źle ,że poczęstowałam cię szczerością?

spójrz mi prosto w oczy,
czy wyglądam na kogoś kto niemiło zaskoczy?

nie płacz, proszę.
obiecuje, wszelkie zło stąd wyproszę!

stanę w twojej obronie, jeśli trzeba.
dla ciebie ukruszę kawałek nieba.

podnosisz głowe,
twierdzisz że myśli masz kolorowe.

ale po chwili płakać zaczynasz,
pesymistycznych myśli nie zatrzymasz.

a nagle o samobójstwie mówisz,
twierdzisz że w tym wszystkim się gubisz.

już nawet sięgasz po żyletkę,
gdy wręczam ci czarną kredkę.

czarny kolor, twój ulubiony.
zamaluj nim smutek od każdej strony!

a teraz ułóż się do snu i śpij,
o nic nie pytaj tylko o radości śnij.

nie myśl o tym co będzie rano,
niektóre problemy znikną, inne zostaną.

czy będzie dobrze, nie wiem kochanie.
ale ja tu zostanę, na twoje zawołanie!

pisane przy : arctic monkeys - riot van. .. dziękuje wszystkim, którym chciało się przeczytać ten nieco długi wiersz. x^

autor

69pasazerka

Napisany: 2007-02-04 Dodano: 2007-02-04 13:42:31

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie