Rozmowa z samotnością

Dopadłam swoją samotność,dziś w kącie pokoju,
powiedziałam odważnie:- zostaw mnie w spokoju!
- Musimy poważnie z sobą porozmawiać!
Pobiegła do kuchni,obiadek mi stawia
i wogóle nie słucha mojego kazania
Za chwilkę tam patrzę,stoi przy lodówce
upasiona jak mops moim bólem!
Teraz miarka się przebrała!
ja tu ryczę a Ty hulasz?!
Pięknie ogon podkuliła chociaż chwilę górą byłam!
Na to ONA że chwileczkę i przyniosła buteleczkę
Przy okrągłym stoliku rozmawiać gotowa,
myślę sobie - dobrze,nie będzie kantować!
Usiadłyśmy, pijemy w oczy zaglądamy,
jedna patrzy na drugą żadna się nie łamie.
W końcu ONA zaczęła:
- że żadnego kina
- teatru
- chłopaków
- ani tańcowania
do białego rana,
- że...
No to teraz sobie przechlapała!
ONA mi tu jeszcze stawia postulaty!
Mówię:
Małpo jedna wyrzucę Ci graty!
I nagle ucichła,poszła się pakować...
Dziś jesteśmy razem na moich warunkach:
W dzień leci na miasto,przychodzi nocować.......

autor

kicia

Napisany: 2006-07-11 Dodano: 2006-07-11 22:42:46

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie