Rozmowy Samotnych

Księżycu mój druhu, przyjacielu gwiazd.
O czym porozmawiasz ze mną nocy tej?
Widzisz z nieba tyle rozświetlonych miast.
Jesteś tak samotny, każdej nocy swej.

Cóż mam Ci powiedzieć? Tak mi odpowiada.
Jesteś nieszczęśliwy, zupełnie jak ja.
Chociaż wokół Ciebie ludzi jest gromada.
To nic nie poradzisz, choć nie jedna łza.

Pogódź się z tym losem, drogi przyjacielu.
Co ja o tym myślę? Rade Tobie dam.
Chociaż wokół Ciebie ludzi jest tak wielu.
Ty, i tak na zawsze pozostaniesz sam.

Samotny człowiek jest jak Księżyc, chociaż wokół niego tyle gwiazd, to jednak on ciągle pozostaje sam. Tak było, jest, i będzie.

autor

Andrzej

Napisany: 2006-07-20 Dodano: 2006-07-20 00:01:57

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie