Rozprawka o nadziei

Prawdopodobnie najtrudniej jest zacząć.

Z tym stwierdzeniem wędruje po leżących, w lekkim nieładzie myślach.

Dotykam jednej, tej pierwszej, najważniejszej.

I pytam.

- Dlaczego ?

Naiwnym poczynaniem jest nadzieja na to, że uzyskam odpowiedź.

Lecz, czy za złe można przyjąć powiązanie człowieka z nadzieją?

Czasem myślę, że okrutny jesteś Świecie, dając w swych zwartych szeregach, wszelkich dobrodziejstw NADZIEJĘ. Bo tak naprawdę czym ona jest? Pytam i krzyczę, śmiejąc się w głos.

W oczekiwaniu na odpowiedź, z lekką pogardą wyrażam swoje niezadowolenie z faktu radości z jej istnienia.

W tym [zmęczeniem pisanym] buncie, zagubiłam chęć posiadania nadziei własnej, z chęcią posiadania jej przez tych, którzy dzięki niej są i trwać chcą.

Czym złym jest posiadanie jej przez innych. Odpowiedź jest prosta – niczym.

Oddam moją w dobre ręce.

autor

colm

Dodano: 2009-05-23 13:14:06

Ten wiersz przeczytano 2517 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie