Rozpustnice

Płyną chmury białe nad nimi
Po niebach falami przelewa się rozkosz
Tryskają fonntanny zgrabnych rąk
Bezwładnie przerzucanych przez dobry smak
Jakby obrzydzenie w naszych oczach
Jeszcze większe im dawało prawo
Do nurzania się we wzgardliwej rozpuście

Dlaczego my decydować chcemy
Gdzie leży granica perwersji
A niech te rozpustnice wciąż od nowa
Udowadniają doskonałość nagości ciała
My też wskoczmy do łoża, do łoża
Śnić o boskości zamkniętej w kroplach potu
W cierpkich oddechach nieśmiertelności

autor

gwiazdooka

Dodano: 2005-05-28 13:51:23

Ten wiersz przeczytano 778 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie