Rozstanie
Odejść muszę moja miła
bo przestałaś kochać mnie
dałem w darze swoje serce
przytulałem cię we śnie.
Lato mija idzie jesień
już nadchodzą smutku dni
zżółkły liście tej miłości
wiatr potargał cicho drwi.
Poprzez łąki lasy pola
na pustkowia wiedzie czas
tam się zgubi i przepadnie
to co kwitło kiedyś w nas.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2007-10-11 09:59:46
Ten wiersz przeczytano 923 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Przez jesień i wszystkie pory roku opisujesz odejscie
swej ukochanej osoby,wszystko wokół o tym mowi,ze czas
rozstania nadszedł,uczucia wygasły,nawet przyroda nie
jest temu przychylna...smutne,ale piękne i prawdziwie
opisane...brawo..;)
W opis przyrody wpleciono w tym wierszu uczucia
podmiotu lirycznego. Jesienne słoty wróżą smutku
nastroje..."Zżółkłe liście miłości"- oryginalna
przenośnia. Ciekawa personifikacja przyrody: "wiatr
potargał", "wiatr drwi". Nawet czas jest tutaj
potraktowany osobowo.- "wiedzie na pustkowia"...