ROZTERKA

Z zegara spływają brzemienne godziny.
W pokoju od rana przykra cisza gości
A poczta wciąż do mnie przemawia z ekranu
Złowieszczym napisem: „Nie masz wiadomości”

Złote blaski słońca tańczą na klawiszach,
Zapraszając palce do zabawy w berka.
Czarna kawa pachnie mocnym aromatem,
Lecz w sercu mym gości dręcząca rozterka.

Komu mam swe myśli przekładać w bukiety
Wonnych niezabudek i bzu wiosennego,
Jeśli w zamian dostaję kilka słów w podzięce
rzuconych w pośpiechu, tak na odczepnego?

Po co mam wciąż szukać zagubionej muszli,
Która wpadła w szarość z promieniem księżyca,
Jeśli mała perła ukryta w jej wnętrzu
Prócz mnie, już nikogo pięknem nie zachwyca?

Czy ktoś jeszcze liczy nieprzespane noce
Biegnąc na spotkanie mleczną drogą marzeń?
Czy już jestem sama na zgliszczach miłości
Poszukując resztek zapomnianych zdarzeń?

Zostało mi tylko rozpaczliwie ściskać
Mały skrawek szczęścia w zaciśniętej dłoni
Wyszarpnięty z płaszcza okrutnego losu,
Co znów porwał miłość z prędkością stu koni.

autor

Barbara Ponikarczyk

Dodano: 2009-03-26 00:05:16

Ten wiersz przeczytano 1734 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie