Rozważania nad Sercem

Zaparkowałeś swoje Serce
niedaleko mojego miejsca zamieszkania.
Przechodziłam obok codziennie
bez większej uwagi...
Wiedziałam że ono tam jest...
I to napawało bezpieczeństwem..
Któregoś dnia po powrocie
nie zastałam twojego Serca
na parkingu przed domem.
To zauważyłam od razu...
Bezpieczeństwo zniknęło jak powiew wiatru.
Niepewność zawładnęła umysłem,
który analizował wszystkie możliwości...
Dlaczego nie zaprosiłam Twego Serca nawet na kawę?
Wyrzuty sumienia nagle zaczęły krzyczeć
nieoczekiwanie zabijając ciszę,
która ogarnęła ciało...
Za chwilę... Ciepło rozproszyło się
z mego własnego Serca,
które obudziło się jakby z transu.
I cichy, spokojny głos Serca
uspokajał mój Umysł...
Nie martw się...
To Serce jeszcze wróci na parking przed domem...
Po prostu musiało coś załatwić...
Ale tym razem zaproś je do siebie.
Nie zostawiaj w oczekiwaniu przed domem...
Bo znów zniknie...
Następnym razem może już nie wrócić...
Niektóre Serca czasem tracą cierpliwość...

autor

Joanna27B

Napisany: 2006-12-12 Dodano: 2008-07-19 16:24:26

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie