Rozżalona szafa

Szafa pęka, skrzypi – ciężko jej…
Daje do zrozumienia, że jest przerażona.
Niezadowolona, bo jest przepełniona.
Ubrania tłoczą się, gniotą niesamowicie.
Wiszą na sobie bezładnie.
Pragną piękno pokazać – czekają na swą chwilę,
przewietrzyć się, choć trochę.
Każda rzecz ma wspomnienia sentymentalne,
czasy atrakcji i dni chwalebne.
W szafie panuje tłok wielki,.
widać, że nie stroiły ostatnio właścicielki.
Jednak przypominają okres, gdy ją upiększały,
elegancji i pewności siebie dodawały.
Żal rozstać się ze strojami,
bo kojarzą się z dobrymi wspomnieniami.
Czas nieubłaganie zmienił wiele,
ubrania stały się nieprzydatne.
Nie wszystko wypada, zmieniła się moda.
Ty też nie jesteś już młoda.
Zrób porządek, nie bądź taka.
Niech przestrzenią ucieszy się szafa.
Miejsca będzie sporo na nowe atrakcyjne stroje.
Na pewno zmieni się twoje nastawienie i nastroje.

autor

@Krystek

Napisany: 2017-10-11 Dodano: 2017-10-11 11:37:47

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie