Rybiki

rozłączone niechęcią
wędrujące samolubnym wężykiem
braterstwo
niespokojnie
w obłędzie poszukiwań
konieczne

odważa się nocą
w sen nie zapada i pali szeroko
skroń pompuje boleśnie
igrzyska bezlitosne
nieczułym z pozoru butem

zawęża granice
światło nie pada
chowa nadzieję w snach

w upiornym uporze tkwi
do wg niego naiwnego
wrogiego oczekiwania
na kolej rzeczy

autor

KingaL.

Napisany: 2022-02-10 Dodano: 2022-02-10 01:24:07

Ten wiersz przeczytano 1027 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie