Rymowany teatr zazdrości...

Na scenie serca-

teatr zazdrości

przybiera maski,

zgubne uczucie.

Nim spojrzę na Ciebie-

Ty zamkniesz oczy;

Zniszczę je w sobie,

zniszczę tą sztukę.



Już nie pozwolę

zagrać aktorom,

bo niszczą scenę

ważnego mięśnia.

Nazwę me życie

inną już rolą-

rolą miłości,

piękna

i szczęścia.



Teraz, gdy spojrzę-

Ty także spojrzysz.

Zazdrość przestanie istnieć.

Wśród braw, oklasków,

w trudach, łzach znojów

pokochasz mnie znowu skrycie...

autor

ilonaro

Napisany: 2006-10-26 Dodano: 2006-11-26 20:48:45

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie