Rysa wzajemności

Los zsyła na nas różne sytuacje
i do końca nie jesteśmy w stanie przewidzieć reakcji
drugiej osoby.
Smutna miniatura z nadzieją w tle.
Pozdrawiam serdecznie Zygmuncie

Ciekawy,smutny i jak zwykle wymowny,udany wiersz.
Cóż często niestety parzymy się na ludziach,wtedy
następnym
razem podchodzimy już z dystansem do innych i do ich
przyjaźni.
Pozdrawiam,
jak zwykle z przyjemnością do Ciebie zajrzałam:)

Smutny po stracie przyjaciela, z nadzieją na lepsze...

Świetny refleksyjny przekaz.
Pozdrawiam

"czekam na stopniu poranka by przyjąć człowieka" -
świetnie w kilku słowach , a temat rzeka :)Osobiście
nigdy nie mam obaw nawet jak się nieraz poobijam:)
Miło było przeczytać:)

Gdy ktoś nas zawiedzie, a zwłaszcza osobę która
mieliśmy za przyjaciela, pozostaje zadra w sercu i
obawa,że już nigdy więcej nikomu nie zaufamy.
Ten wiersz świetnie tę sytuację oddaje.
Wiersz smutny i skłania do refleksji. Ale jego forma
dobra.

ale trafiony wiersz...to jest moje obecne wnętrze

Witaj - a mówią weź serce za przewodnika, ale po twoim
doświadczeniu lepiej jednak otworzyć szeroko oczy -
łatwiej powiedzieć... widziały gały co brały, bardzo
ciekawy w treści wiersz...powodzenia

Twoje serce nigdy nie będzie puste, to oczywiste.
Propos przyjaźni - dla mnie była zawsze najważniejsza,
dziś już chyba mniej przyjaźni w powietrzu, choć
staram się ją doszukiwać, to najwięcej z przyjaźni
mają... jedynie wspomnienia. Takie życie, taki ten
świat. Pozdrawiam serdecznie i z całego serducha
dziękuję, że stale odwiedzasz mój profil. Dziękuję Ci,
wiesz?! ;-)

Rysa wzajemności w przyjaźni jest bezwzględnie
potrzebna...

Zawsze warto czekać na stopniu poranka. Pozdrawiam

Taka porażka zostawia ślad w postaci uprzedzenia. Dużo
wody upłynie nim zaufanie odrodzi się na nowo.
Interesujący, godny uwagi wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.

O przyjaźni piszą wiersze
mówią wiele tylko życie ci pokaże
kto jest twoim przyjacielem
warto nie zamykać drzwi .

Dawno tutaj nie byłem. Twój wiersz podoba mi się ze
względu na otwartość. Czasami tak właśnie jest, że
musimy czekać mając obawy, one chyba będą z nami już
zawsze. Pozdrawiam:)

Jakież to trudne...czekać...jeszcze trudniejsze
szczęśliwie doświadczyć:)

bdb. zakończenie na duże TAK....pozdrawiam ...