Rzut siewcy ziarnem miłości

Zamieszkać w kochającej nocy
zatrzymać z niej wspomnienia
i przy nich trwać
Piękno lgnęło do jej postaci
cudem znaczone ręka otchłani
miłości

To był rzut siewcy gdy bierze ziarno
i rzuca ku jasności w czarną glebę
Do nóg ziarno spada jak słowa nocy
w końcu zjawia się ziarno miłości
Rozbrzmiewa żywy dźwięk
miłosnego doznania

Teraz gdy odchodzi noc
jeszcze raz przywołuje przed oczy
obraz jej postaci w białych tiulach
Obraz zbudzonej nocy, przemyka w dzień
dzieło ludzkie radością było
Mieszkańcy kochającej nocy
w otchłani miłością zakwitną

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-11-13 Dodano: 2014-11-13 07:34:15

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie