Są kobiety, które pragną biżuterii
z cyklu: "Taka sobie pioseneczka"
Są kobiety, które pragną biżuterii,
nowych domów, samochodów, pięknych
mebli.
Lecz nie ona - ona pragnie tylko
wiersza,
a w tym wierszu chce być zawsze
najpiękniejsza.
Są kobiety, które pragną w Zakopanem
na Krupówkach być co sezon z innym
panem.
Lecz nie ona - ona pragnie zostać w
domu,
w którym nie czuć samotności nigdy
chłodu.
Są kobiety, które pragną na Riwierze
grzać się w słońcu i podziwiać to
wybrzeże.
Lecz nie ona - ona woli iść na spacer,
potem usiąść na ławeczce na tym placu,
gdzie trzymałeś ją za rękę w tamtym
roku,
nie spuszczając z jej postaci swego
wzroku,
gdzie tuliłeś ją do siebie, całowałeś,
w ciepłe słowa waszą miłość ubierałeś.
Tego pragnie, o tym marzy ta kobieta,
która dzielnie i tak wiernie ciebie
czeka...
***
huncwot - wiadomo przecież, że nie ona sama
będzie pisała o sobie te wiersze, chce być
w jego wierszach, napisanych dla niej
najpiękniejsza. Dziękuję.
joanbielsko
Komentarze (23)
Bez względu na to, jakie są kobiety, to jedno jest
pewne - miłości każda pragnie. Nawet te, które "pragną
biżuterii". Wiersz fajny.
To są właśnie nasze kobiety-nowoczesne i rozrzutne z
błyskiem w oku jak dostrzegą coś nowego to..ale ta w
wierszu jest jakby odzwierciedleniem - coś dobrego i
godnego naśladowania..kontrast jest widoczny i na
pewno kasa też się zgadza!Wiersz ładny z nutką humoru
i prawdy o kobietach ..powodzenia..
Pokazałaś Bardzo duży kontrast między jednymi
kobietami, a drugimi.Ale tak w życiu jest.Wiersz
piękny, dobrze się go czyta.
Przepiękna piosenka o " niej" Piękne proste rymy,
wzorowo utrzymany rytm, brakuje tylko podkładu
muzycznego żeby nucić. O takiej kobiecie warto pisać
wiersze.
ha ha ha , kobiety takie już są, one zawsze chcą by
o nich piać peany, a mężczyźni? no cóż, wolą by pełne
były dzbany , ale to z jednego gatunku
...miód-kobieta -i śpiew.
Jednemu trzeba pieniędzy i sławy,drugiemu starczy
pożadnie zjeść.lecz są tacy którym potrzeba słów jak
brylanty i łabędzi śpiew...
a twój wiersz jak każdy zresztą-świetny
To kobieta nie tuzinkowa,która miłość swą ubiera w
piękne słowa.Pragnie i marzy,kobieta dzielna i
wierna.Ciekawie opisany poziom kobiety
dwunastozgłoskowiec.
To naprawdę brzmi jak piosenka i pewnie łatwo było by
ułożyć melodię. No i o to chodzi by być w czyichś
oczach najpiękniejszą a nie w swoich. Bardzo lekki i
ciepły wiersz. :)