Sama...
Teraz to wiem, napewno wiem,
życie tylko z Nim wyglądało jak sen.
I tylko z Nim tak słodko pachniało
różami...
To gdzieś uciekło, odeszło daleko i jest
już za Nami.
Krzyczycie: "Zapomnij! Z kimś innym idź
przez świat! On niewarty Ciebie, to
przecież człowieka wrak!"
A ja nie potrafię żyć z mężczyzną innym!
Czy widzicie mój ból?
Moje szczęście się skończyło, już nie
wróci.
Chcę być sama,
sama,
sama!
I nie ranić nikogo ostrymi słowami.
Być jak wiatr, który niezauważalnie będzie
przy Nim już zawsze.
Do końca świata.
Masz w sobie siłę, która tak mnie przyciąga...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.