Sami zatytułujcie ten wiersz...

Kiedyś moja miłość była gonitwy szałem
Minęło… większą część rozumowi dałem
Już nie warto czuć serce, gwałtem ,wiarą, krzykiem
Bo urodziło się ogniem ,a umrze płomykiem
Pragnienia ,które straciły blask ,będąc głazem
Układają się w wyraz nie będąc wyrazem
Wierzyłem ,że miłość każdy mur złamie
Już wiem ,że to kłamstwo ,lecz serce wciąż mi kłamie
Uczucie moje było jak magia, szaleństwo…
Dalej jest szałem, lecz rozum ma pierwszeństwo…

autor

Król Poezji Pisanej

Dodano: 2007-02-19 17:48:02

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie