SAMO ZYCIE

Z dedykacja dla Justyny, aby uwierzyla ze bedzie wszystko dobrze.

Zamykam oczy.
I co widze?
Ciemnosc...
Strach...
Bol..
Cierpienie...
SAMO ZYCIE- ktos by powiedzial.
Tylko dlaczego akurat mnie to spotkalo?
Czy mam jeszcze szanse
ujrzec promyk swiatelka w tunelu?
Wiem,ze to Ja zniszczylam nasze szczescie,
ale dlaczego teraz tak za to cierpie?
Chce wszystko naprawic,
chce zacerowac zlo ktorym Cie dotknelam.
Utkac nowa,mocniejsza siec naszych uczuc.
Prosze Cie tylko daj mi te jedna jedyna szanse.
Bym znow mogla zamknac oczy i ujrzec
Radosc...
Milosc...
Szczescie...
A przede wszystkim Ciebie.

autor

Ania (Florena)

Napisany: 2005-04-26 Dodano: 2005-04-26 18:05:15

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie