Samotna w sieci

...a było tak... przytulnie...

" Znaliśmy się, rozmawialiśmy i śmialiśmy się do
rozpuku. A teraz? Poznajemy nasze życia poprzez posty
na facebooku" Świat zmniejszony paradoksalnie jest
bardziej obcy.

niestety taka jest sieć ,pozdrawiam:)

Wracal to i teraz wroci:-) pozdrawiam

smutne to że w samotności sieć nie zadawala tak jakby
się chciało
też realnie w:)

smutne, że już poszedł...może tylko coś zje i wróci:)
miłego dzionka

Nie smutaj nie smutaj Napewno znowu przyjdzie
wspaniała wiadomość i słońce zaświeci

Co do tematyki wiersza ...
Samotność zawsze jest smutna ale ...
Serdecznie pozdrawiam :)

siec babiego lata zerwana lacza nie funkcjonuja,
nastepne za rok

pozdrawiam

Mail,komórka i już samotność gdzieś
sobie pójdzie:)
Pozdrawiam serdecznie

Smutna jest samotność.Pozdrawiam

Wrocław nie nastraja zbyt dobrze do pisania poezji.

Wszedłem do twojego utworu, bo myślałem że będzie coś
lepszego. Niestety zawiodłem się, bo jak zwykle
powiało nudą w twojej notatce w zeszycie
gimnazjalistki. Zero poezji.

Chyba za dużo pytań cisnęło się na usta, bo wargi
ogromne!