Samotnik

Ludzi się boję
Człowieka unikam
Sama ze sobą tańczę i śpiewam
Radość odczuwam
W moim świecie bezpiecznie i miło
Nie potrzebuję widza do mego teatru
Sama w nim widzem i aktorem bywam
Ludzie mi szczęścia nie dają, wręcz pozbawiają
Każde odstępstwo źle odbierają
Patrzą złowrogo, jakby wzrokiem poznanie było możliwe
Nie chcę udawać, maski zakładać
Samotnikiem jestem i nim już pozostanę.

autor

Hedera7H

Napisany: 2010-09-01 Dodano: 2010-09-01 11:30:49

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie