Samotność

Włączyłam radio by nie słyszeć ciszy
Ale ona jest głośniejsza, dyszy i dyszy
Zadzwoniłam do Ciebie, nie odebrałeś
Ani ja twojego ani ty mojego nr nie znałeś
No i cisza przeraźliwa w tym telefonie
Samotność usiadła koronowana na tronie
A ja jej uległa i bezwarunkowa poddana
Nie wiadomo na jak długo, od samego rana
Nienawidzę ciszy, bolą od niej uszy
Ona jest przeraźliwym krzykiem duszy

autor

TakaJaMarta

Dodano: 2009-06-26 08:36:22

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie