Samotność
Samotność
Ma smutne oczy
Jak perły słone od łez oceanu
Dłonie wciąż zimne
obejmują skrawki wspomnień
Skóra biała
tak niewiele słodyczy zaznała
Serce ma ogromne
Lecz nikt nie rozpalił płomienia
Więc brodzi w ciemnościach
I tylko czasami zapłacze
Do poduszki cichutko
Nikt nawet nie spojrzy
Gdy przechodzi obok
W samotności
autor
Ania_Beata
Dodano: 2006-10-17 10:16:54
Ten wiersz przeczytano 408 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.