Samotność
Znacie ją? Czy ktoś zna ją ze słyszenia?
Przychodzi i niszczy,
Kradnie złudzenia,
Przyjaźń zniknęła
Miłości nie ma
Czy zna ją ktoś blisko
Tak, że dotknęła?
Wpada nieproszona,
Gdy nie ma nikogo wokół
Kto pomógłby ją odpędzić…
Zamienia twarz w kamień
Mrozi ciało,
Twojego głosu już nie słychać...
O Twym istnieniu już zapomniano…
autor
dama kier
Dodano: 2007-10-20 22:13:32
Ten wiersz przeczytano 633 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Samotność dotyka najbardziej
Dotknęła... Niestety... Wpadła nieproszona :(
pozdrawiam ciepło;*
Samotność jak spiewa Dżem ...to taka straszna trwoga,
ogarnia mnie przenika mnie...
Każdy z nas ją chyba poznał a jeśli nie miał jeszcze
okazji to napewno pozna. Ona jest nieodzowną częścią
naszego życia.
Ujmujesz ją w dosyć ciekawy sposób, choć jest kilka
nieścisłości wyszło to całkiem nieźle.
Ten pierwszy wers jest nieco zbyt długi pomyśl nad
czymś żeby go ulepszyć.
Nie czepiając się całkiem niezły wiersz.
Oj dotknęła :( Ciekawy wiersz...niby tyle w koło
wierszy o samotności a jednak ten jest taki inny.
Zostawiam swój głosik ;*