SAMOTNOŚĆ
Samotność
w porę nie wycięta
cierpko kwitnie tej jesieni
samotność
bieli brzegi snu
jakby krzykiem ktoś malował
granatowej pustki kształt
woła
przeklina
nieci ogień
z zabliźnionych ran
w porę nie zgubiona
bólu kropla
zamknięta w bieli
sennej ucieczki
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.