Samotność

Mija rok kolejny w życiu mym marnym,
Do drzwi wciąż puka samotność i te same karty...
Moje serce wciąż puste, chłodem przepełnione,
Nikt go nie chce okryć swym ciepłym talonem...

Boże Narodzenie się zbliża, dzień miłości, pokoju,
Jezus schodzi z nieba, by odpocząć w postoju...

Dzielimy się opłatkiem, składamy życzenia,
W modlitwie siadamy do stołu i świeżego jedzenia...
Pod choinką prezenty, małe i te większe,
By dzieci wierzyły, że w święta jest pięknie...

Wybija północ, wszyscy spać już idą,
Tylko jedna dusza chodzi zabłąkana...

Siedzę w swym pokoju na parapecie, przy oknie,
Po policzku różowym łza spływa samotnie...
Serce me bije w rytm piosenki smutnej,
Mą duszę spowiła mgła "Matki Pokutnej"...
Już nie mam siły, ciągle coś mnie boli,
Me myśli są nieczyste, a serca nikt nie tuli...

Święta są piękne, lecz nie zawsze przepełniają nasze serca ciepłem, pokojem i miłością... Dlaczego...?

autor

NiKa

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-11 15:15:04

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie