Samotność
Wokół pustki mego życia,
krąży złudzeń sto.
O istocie - celu bycia.
O przepastnej mocy zła.
W tańcu głupich ku wieczności,
już zwątpienia nadszedł czas,
blask poranka nie powróci.
Umarł dawno tak jak ja.
Wiara w przestrzeń nie odkrytą,
smutną, szarą, pełną łez.
Moja przeszłość, teraźniejszość,
moja przyszłość - ciągle sam!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.