Samotność!
Dla wszystkich, którzy tęsknią i czują się samotni.
Gdzieś w dalekiej krainie,
Wśród obfitej zieleni,
Rośnie przepiekny kwiat,
Co się kolorami mieni.
Pośród tylu roślin,
Wciąż czuje się samotnie,
Czeka na promyk światła,
Którym go słońce dotknie.
Jak długo tak wytrzyma,
W ciemności i w tęsknocie,
Już kolor mu zanika,
I płatki gubi w locie.
Przybądz stróżu zieleni,
Uratuj kwiat ginący,
Umiera w samotności,
Skrywając wstyd gorący.
Dorota Sidor
autor
Dorota Sidor
Dodano: 2016-06-08 13:32:20
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Aniu Dziękuję pieknie za miły komentarz;) Pozdrawiam
serdecznie;)
Ładny wiersz. Wiele takich kwiatków jest na świecie,
ale zawsze jest nadzieja, że i dla nich zaświeci
słońce. Pozdrawiam serdecznie :)
Leskie Dziekuje pieknie za miły komentarz .Pozdrawiam
serdecznie;)
Samotność też ma swoje zalety i należy je wykorzystać.
Ładny wiersz.
Aniu i Amorku Dziekuję i cieplutko Pozdrawiam;)Och ta
tęsknota;)
Samotność jest najgorszym czymśm co może być, a ten
wiersz jest taki piękny. Mnie samotność dobija
Mnie przydałoby się trochę samotności - zbyt głośno
jest wokół mnie.
Tulipanku i Chacharku Ślicznie Dziękuje i przesyłam
serdeczności;)
człowiek samotny często bywa szkoda że przed światem
to ukrywa
to uczucie obce mi
lecz nikt nie powinien być sam
pozdrawiam:)
Gorąco Dziekuje Limuze i również serdecznie
Pozdrawiam;)
Nie znam uczucia samotności , ale wiersz bardzo mi się
podoba
pozdrawiam
Mileyenko, Wenko Slicznie Wam dziękuję i serdecznie
Was Pozdrawiam;)
Na całe moje szczęście nie znam uczucia samotności,
ale zdaję sobie sprawę z tego, że ona w niejednym
sercu gości i to jest smutne...bardzo dobry wiersz,
pozdrawiam :)
Choć wiersz nie dla mnie ;) bom nie samotna, to
powiem,że podoba się :)