Zwycięstwo...

Drużyna nareszcie pokazała na co ją stać...choć to nie było maksimum...

Już myślałem, że nie ma nadzieji,
Na zwycięstwo w tym starciu,
A jednak los nieźle to skleił,
Byłem na skraju i na wymarciu.


Widok tych punktów rzuconych na starcie,
Nagła wiara w swe siły i poczynania,
Ciągłe w obronie na rywala parcie,
To był klucz do naszego wygrania.

Teraz już wiemy, że to jest możliwe,
Wiemy, na co jest nas wszystkich stać,
Jak miło widzieć twarze szczęśliwe,
Trzeba z siebie tylko wszystko dać.

Choć niezadowolony z siebie,
Jeden z najgorszych turniejów w wykonaniu,
To jednak wszyscy są niczym w niebie,
Przeciwnik musiał się czuć jak na wygnaniu.

To jest to, teraz wiem to,
Trzeba mieć wiare i iść do przodu,
Można nawet sukcesów mieć sto,
Wystarczy pokonać kilka schodów.

Dzięki Ci Boże za koszykówke...

autor

Clarc

Napisany: 2008-01-25 Dodano: 2008-04-25 19:24:00

Ten wiersz przeczytano 4230 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie