Samotność

Ciemna noc spowija Mazurskie jeziora, ja i Ona dla Mnie tylko przeznaczona. Na brzegu w starej Drewnianej chacie z samego rana drzwi jak oczy Otworzyć, aby miłość mogła mnie tu zauroczyć. Chciałbym też w myślach złapać samotność za Rękę i podziękować Bogu za życie z Tobą, lecz w Tym miejscu i czasie już nas tu nie będzie. Na Jeziorze mgła rozwija swe zamglone ramiona, tuli Łodzie opustoszałe na wodzie, usypia piękność Krajobrazu w całej swej ozdobie, spragnione usta i Cała ma nadzieja, że jeszcze Cię tu kiedyś ujrzę i Zakocham się ponownie w Tobie. No cóż to tylko Mrzonka, moje uśpione marzenia, jak kutry Którym żywot i duszę czas zabiera, a wiatr Cichutko do tańca tylko przygrywał, jakby chciał Zawładnąć martwą ciszą.

autor

,,marzyciel,,

Napisany: 2020-05-07 Dodano: 2022-05-07 23:16:28

Ten wiersz przeczytano 848 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie