Samotność

Wiersz ten dedykuje każdemu co marzy o miłosci lecz te marzenia sa tylko marzeniami ,i sie nie spelniają.

Na skraju gałęzi wiesza mnie samotnośc
Wyczekuje az ten kawałek drewna się ułamie
I zanurzy się w zywicę wilgotną
Która zyje,kocha i nie kłamie

W słońca spragnionych szcześcia oczach
Wiązą się wiezi mocne ,lecz wymyślone
Uwięzione w błyszczących cennych klejnotach
Co skrzypią gdyż są nie naoliwione

Jak kazdy pragniesz wyłowić pełne sieci bogactw
By mieć się czym pochwalić wsród umarłych ryb
Którymi wysciełana jest prosta lecz trudna droga
Na której spoczywają rowniez resztki potłuczonych szyb

Na które upadłes i pokaleczyłes sobie serce
I połamałes swoje marzenia
Których z kazdym dniem jest wiecej
Na których widać coraz więcej lśnienia

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-08-30 Dodano: 2004-08-30 23:08:47

Ten wiersz przeczytano 353 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie