Samotność doskwiera

Zostałam sama ze swoją miłością,
tylko ja i cztery ściany,
było tak pięknie przez tak długi czas,
lecz zostałam sama.
Kochałeś mnie, przysięgałeś wieczną miłość, planowałeś zaręczyny, ślub, dzieci, dom w przyszłości...
Obiecywałeś wiele,
lecz nie dotrzymałeś słowa...
Przepraszałeś mnie lecz to były puste słowa...
Zakończyłeś naszą miłość, zerwałeś wszystkie plany, zapewniałeś, że nigdy nie powrócisz...
Gdy znalazłam pocieszenie w innych ramionach, wypomniałeś mi w chwilach słabości...
Potem znów zacząłeś mieszać w moim sercu i głowie.
Raz mówiłeś, że mnie kochasz i chcesz powrócić, lecz po chwili zmieniałeś zdanie.
Bawiłeś się mną tak przez jakiś czas, lecz długo nie wytrzymałam i kazałam Ci zdecydować.
Wybrałeś wolność mimo wszystkich wspólnych, cudownych chwil.
Teraz masz inną, o mnie szybko zapomniałeś.
Już nic mi nie pomoże.
Nikogo nie pokocham tak jak Ciebie, Tak bardzo chciałabym zapomnieć, lecz nie potrafię..
Ty dalej ranisz mnie.
Samotność mi nie pomaga, noc nie daje spać.
Moje serce tęskni, lecz Ty już nie powrócisz...

Dla dla osoby która wciąż rani mnie...

autor

kaczuszka88

Napisany: 2005-12-16 Dodano: 2005-12-16 23:06:49

Ten wiersz przeczytano 357 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie