Samotnosc morza

Samotnosc morza




Widze jak szaleje witar poddany sumutnym wcieleniom mrocznego umyslu widze to co wczoraj zamknelo sie w piasczystych brzegach opustoszalej plazy

Tam gdzie nie siega wzrok ginie mysl jak marzenie jak spojrzenie utkwione w szczesliwe oddalenie

Znak czasu, zobaczyc piekno natury i poczuc zapach kwiatow
W modlitwie jak najblizej boga na dziele jego stworzenia w dziele jego osamotnienia

Szum rozkoszy i morska woda obmywjaca mysli dzieciece marzenia i zycie wedle wlasnego szczescia nic nie jest tego warte
Tym bardziej ten czlowiek ktory pragnie twojego zagubienia

autor

swierszczychrzaszcz

Dodano: 2008-05-14 17:26:39

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie