Samotność we dwoje
mijają się co dnia
w korytarzach przeznaczenia
kłaniając się w pas
miłości co przyszła
do nich tak bez zapowiedzi
tak pięknie
w siebie wpatrzeni
tacy nieprawdziwi
w rzeczywistości
szukają sensu
samotności we dwoje
autor
Osamotniona20
Dodano: 2012-09-03 20:23:02
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
tacy nieprawdziwi - i to jest to
cały sens nieznajomych :)
To zakazana miłość.
smutny wiersz i niejednoznaczny... czy oni się mijają,
kochają, udają, kochać przestali, czy chcą odnaleźć...
czytelnik sam sobie musi odpowiedzieć...
Samotność we dwoje jest piękna, zwłaszcza kiedy łączy
ją miłość. Ładny wiersz. Pozdrawiam:)
Bardzo przybijająca taka samotność we dwoje :(
Bardzo ładny wierszuś! a jeśli chodzi o samotność we
dwoje, to straszne, wiem coś o tym++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
Z przyjemnoscia przeczytalam:)Ladny.Pozdrawiam.