Samotny

Dla tkwiących w przestrzeni samotności...

Ktoś został pogrążony
W białym cieniu światła
Ostatni i przegrany
W niewiedzy zimnej lata
Ktoś budzi go dotykiem
On usta swe otworzył
I w tej przestrzeni cichej
Głos nagle się odtworzył
Krzyk gdzieś w oddali słychać...
Samotność przyjdzie szybko
Czy jego ktoś ocali...?
Czy będzie z Nią samotny...?

...i nie poddających się jej prawom...

autor

TRINITII

Dodano: 2006-01-31 12:36:11

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie