Samotny krzyż
W tym ciemnym lesie drzewa szumią
liśćmi mogiła jest okryta
mech tylko krzyż porasta dumnie
ot dwie żerdzie z brzozy zbite
nikt nie wie kto tam w lesie padł
czy dobry człowiek pod liśćmi leży
a ptaki pięknie kwilą co dnia
drzewa oddają cześć jak należy
zatarły się na brzozie znaki
już ludzie o nim zapomnieli
tylko przyroda pamięć ma
złotym orderem liście ścieli
autor
Volvic
Dodano: 2020-05-14 14:58:20
Ten wiersz przeczytano 879 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Twój wiersz kojarzy mi się z jedną historią:
W lesie znam dwa "groby". Kiedyś tam były prawdziwe
groby, 2 żołnierzy niemieckich. W latach 60. żołnierzy
ekshumowano i pochowano gdzie indziej, a ich groby
splantowano. Ale ktoś te mogiły odtworzył i nadal na
Wszystkich Świętych pali tam świeczki, choć już dawno
nikt w tych mogiłach nie leży...